zaterdag 9 en zondag 10 september 2017	Huis de Lombard, Langestraat 21, Brugge
Open Monumentendag: neo-classicisme en 300 jaar academie in Brugge: deel 6

Eugenius Goddyn, meester-metselaar en bouwpromotor, verwerft in 1767 het huis De Lombard, een patriciërswoning die minstens tot de 15^de eeuw opklimt. Het langshuis met de traptoren moet eraan geloven. In de plaats komt een classicistische lijstgevel, die het gebouw meer prestige moet geven. 20 jaar later verkoopt hij het, na de volledige afwerking, aan Charles Le Gillon en Françoise van Zuylen, die het huis gebruiken als winterverblijf. De rest van het jaar resideren ze op de buiten, in hun herenwoning in Oostkamp.

Links bevindt zich de koetspoort. Langs hier kon de familie ongestoord en droog de koets in en uitstappen.

De inkomhal moest imponeren. Centraal staan 4 Corinthische zuilen, die eruitzien alsof ze van marmer zijn. Het gaat hier echter om een beschildering die de indruk doet wekken alsof ze echt uit rood marmer zijn gehouwen.

Vanuit de vestibule kom je in een eerste van drie salons die langs de straatzijde gelegen zijn en zich in enfilade bevinden. Ze zijn door brede (om ook dames in hoepelrok door te laten) dubbele vleugeldeuren met mekaar verbonden.

Aan de tuinzijde ligt de statige trap en de vroegere eetkamer, die versierd is met 5 grote landschappen die de seizoenen voorstellen. Ze zijn van de hand van de Brugse kunstenaar Jan Garemijn (1712-1799).

Garemijn schildert gretig volkse figuren en plaatst de horizon steeds op een derde of twee vijfden van beneden, waardoor er veel ruimte is voor de lucht, die nu eens vredig, dan weer eens dreigend wordt weergegeven.

Links en rechts van de schouw prijkt “de winter”.

“De zomer” wordt gesymboliseerd door de oogst.

“De lente” is een pastoraal tafereel met vrouwen, kinderen, schapen in een idyllisch landschap.

Typisch voor Garemijn zijn ook de talloze honden die hij op meesterlijke wijze schildert.

Merkwaardig is hoe de schilderijen hier terechtkwamen. Ferdinand Janssens de Bisthoven, die de woning in zijn bezit had, kocht op 15 mei 1935 de schilderen op een veiling. Hij betaalde er 41.000 frank voor. Ze waren afkomstig van in het hotel langs de Dijver 7.

Garemijns oeuvre is gigantisch. Zijn leuze was “geen dag zonder tekenen”. Tot aan zijn 79 jaar blijft Garemijn vrijgezel, maar dan op 2 mei 1791 trouwt hij met zijn 24-jarig dienstmeisje. Ze schenkt hem nog 3 kinderen, die in 1796, 1798 en een 3-tal maanden na zijn overlijden worden geboren.

Ook merkwaardig is dit pre-modern systeem om gerechten warm te houden.

Ook de tuin mag gezien zijn.

VERVOLG